Γιατί τόση Απιστία;

Γιατί τόση Απιστία;
Η βάση για μια καλή σχέση, μεταξύ άλλων, είναι η εμπιστοσύνη, η πίστη και η αφοσίωση και των δύο πλευρών.
Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές όπου ένας από τους δύο καλείται να αντιμετωπίσει την απιστία του άλλου. Ποιος είναι, αλήθεια, ο λόγος που οδηγεί κάποιον, ενώ έχει μόνιμη σχέση, να αναζητήσει νέες περιπέτειες; Η ιδέα της ερωτικής συνεύρεσης με ένα τρίτο πρόσωπο ίσως είναι πράγματι γαργαλιστική στο πλαίσιο μιας σχέσης. Τι μπορεί ωστόσο να σημαίνει ένα τέτοιο παραστράτημα για τη μόνιμη;

Στην αρχή, ο παράδεισος

Ένας έρωτας γεννιέται. Οι ερωτευμένοι ξεκινούν ένα ταξίδι στη ζωντανή περιπέτεια, στα ροζ συννεφάκια του έβδομου ουρανού. Όλα τριγύρω ομορφαίνουν. Νιώθουμε δυνατοί, άτρωτοι, αθάνατοι. Η αίσθηση της συνένωσης σε μία μονάδα, άλλωστε, κρύβει μεγάλη δύναμη. Κάποιος μάς αγαπά, γι' αυτό κι εμείς αγαπάμε περισσότερο τον εαυτό μας. Όρκοι αιώνιας πίστης, αγάπης και αφοσίωσης γίνονται κουβέντες καθημερινές. Για πάντα μαζί! Αγγίγματα, γελάκια, όνειρα. Στην αρχή όλα είναι όμορφα. Έχει όμως άραγε και η ευτυχία ημερομηνία λήξης; Πόσο μπορεί να κρατήσει ο έρωτας, η πίστη, η αφοσίωση;

Κι όμως έρχεται κάποια μέρα όπου το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη. Ένα αναπάντεχο και πισώπλατο χτύπημα έρχεται να μας ρίξει από το ροζ συννεφάκι από το οποίο μέχρι πριν από λίγο ατενίζαμε το μέλλον σχεδόν με αλαζονεία. Μαζί μας γκρεμίζονται μεμιάς και τα όνειρα μας. Το μέλλον μοιάζει θολό μες την ομίχλη ενός πελώριου ερωτηματικού: «Γιατί;» Ο ενθουσιασμός μας κινδυνεύει, η ευτυχία δίνει τη θέση της στον πόνο και τη θλίψη. Και τώρα, τι;

Η κρίση στον... παράδεισο

Απιστία είναι η παραβίαση της αποκλειστικής αφοσίωσης που οφείλουν τα ζευγάρια μεταξύ τους και η σύναψη ερωτικών σχέσεων με τρίτο πρόσωπο. Ρίχνοντας μια ματιά στις στατιστικές, θα δούμε πως τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ανθρώπων που απατούν το σύντροφο τους έχει ανέβει αισθητά. Οι εφτά στους δέκα άνδρες κάποια στιγμή απατούν το ταίρι τους. Και οι γυναίκες ωστόσο ακολουθούν επάξια, καθώς ο αριθμός εκείνων που κάνουν το ίδιο δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος.

Ποιοι όμως είναι οι λόγοι που οδηγούν έναν άνδρα να ρισκάρει τη μέχρι τώρα σχέση ή και το γάμο του για μια εφήμερη περιπέτεια, αναζητώντας τη μεθυστική ηδονή σε ξένο κρεβάτι; Και πότε μια γυναίκα παίρνει την απόφαση να γευτεί τον «απαγορευμένο καρπό»;
Στη σύγχρονη εποχή οι σεξουαλικές προκαταλήψεις το ν περασμένων εποχών και οι επιβεβλημένοι κοινωνικοί περιορισμοί δεν υπάρχουν πια. Άνδρες και γυναίκες είναι συνεχώς εκτεθειμένοι στη δύναμη της γοητείας και του πειρασμού που καραδοκεί παντού.

Μέσω του κινηματογράφου προβάλλονται συνεχώς οι εξωσυζυγικές περιπέτειες, ενώ οι τηλεόραση και ο Τύπος της κλειδαρότρυπας προβάλλουν, επί αδρού ανταλλάγματος, την προσωπική ζωή και τα διαρκή «αλισβερίσια» των διασήμων. Οι διαφημίσεις επίσης φροντίζουν, σε κάθε ευκαιρία, να προβάλλουν τα πρότυπα σέξι γυναικών και ανδρών, ερεθίζοντας έτσι την έμφυτη περιέργεια μας για το απαγορευμένο.

Σε κάθε σχέση ή γάμο ο καθένας φέρνει μαζί του τις εμπειρίες που βίωσε καθ' όλη τη διάρκεια της προηγούμενης ερωτικής ζωής του και μαζί τις πεποιθήσεις, τις προσδοκίες και τα όνειρα του. Βέβαια, καθώς ο Έρωτας ρίχνει τα βέλη του, οι ατέλειες του άλλου συχνά ατονούν ή, ακόμη περισσότερο, δεν φαίνονται καθόλου. Το έτερον ήμισυ μυθοποιείται κατ η πλασματική εικόνα του ιδανικού συντρόφου δεν αργεί, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, να συσταθεί. Στο πέρασμα του χρόνου όμως, και μέσα από την καθημερινή συνύπαρξη, ο έρωτας υποχωρεί και τη θέση του παίρνουν η αγάπη και η συνήθεια. Τότε αρχίζουν σιγά-σιγά να διακρίνονται και τα ελαττώματα, και μάλιστα σε όλο τους το μεγαλείο.

Αυτή είναι η κρίσιμη στιγμή. Στην περίπτωση όπου οι συγκυρίες φέρουν στο διάβα μας εκείνο τον άνθρωπο που μοιάζει να έχει όλα όσα λείπουν από το σύντροφο μας, ο κίνδυνος να τολμήσουμε το παραστράτημα ελλοχεύει.

Βάσει των παραπάνω, και συμπεραίνοντας έως ένα βαθμό, οι ερωτικές αποδράσεις της γυναίκας είναι προσανατολισμένες στο συναίσθημα και αποζητούν την ποιότητα και όχι την ποσότητα, όπως συμβαίνει στους άνδρες, οι οποίοι ακολουθούν, σχεδόν τυφλά, την ορμέμφυτη ανάγκη τους, αναζητώντας την ποσότητα στην προσπάθεια τους να ικανοποιήσουν τα αχαλίνωτα σαρκικά πάθη τους. Η απιστία των ανδρών συνήθως δεν έχει να κάνει με το συναίσθημα αλλά με τη σάρκα, κι έτσι στο βασανιστικό ερώτημα «τι θέλει η σάρκα και τι επιβάλλουν οι αναστολές;» νικητής είναι πάντα η σάρκα.
Όποιοι κι αν είναι πάντως οι πραγματικοί λόγοι που οδηγούν στη «στραβοτιμονιά», ένα είναι σίγουρο: οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν βαθιά μέσα στη σχέση.

Όταν η αλήθεια βγει στο φως

Μόλις ανάψει το φως η μαχεία των απαγορευμένων πόθων χάνεται, ξεφτίζει και πεθαίνει. Το πάθος πάντα συνοδεύεται από απώλειες. Έτσι και στην περίπτωση όπου μια απιστία παύει να είναι πια μυστικό, το πρώτο που χάνεται είναι η εμπιστοσύνη, η οποία δίνει τη θέση της στην αμφιβολία και την αμφισβήτηση. Ο απατημένος σύντροφος είναι αναγκασμένος να αντιμετωπίσει ένα πισώπλατο και -γι' αυτό αναπάντεχο- χτύπημα: την κατάφωρη εξαπάτηση που υπέστη από τον αγαπημένο. Πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη δοκιμασία που διέρχεται πολλές φάσεις.

Η πρώτη είναι και η πιο δραματική. Είναι γεμάτη απρόβλεπτα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, ξεσπάσματα και οργή. Ένας κατακλυσμός θυμού, μίσους, ζήλιας, αυτοκατηγοριών και ενοχών επιβάλλονται στον αδικημένο. Σπασμωδικές κινήσεις, σύγχυση, ταπείνωση, εξευτελισμός είναι η διάχυτη αίσθηση. Ο αυτοσεβασμός απειλείται και ένα σαρκοβόρο ερωτηματικό απειλεί να αιχμαλωτίσει το μυαλό και την ψυχή, που αναρωτιούνται και πασχίζουν να συνειδητοποιήσουν το κεραυνοβόλο -ή
όχι κάποιες φορές- χτύπημα.

Η δεύτερη φάση περιλαμβάνει την προσπάθεια να ξεκαθαρίσει το τοπίο, να διαλυθεί η ομίχλη, να κατανοηθούν οι λόγοι που οδήγησαν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Είναι το μεσοστάδιο της συναισθηματικής αναπροσαρμογής.
Η τρίτη φάση έχει να κάνει και με το σημαντικότερο μέρος του όλου θέματος, τη μεγάλη απόφαση: «Να χωρίσω;». Απόφαση που εξαρτάται κατά πολύ από το πόσο γερά ήταν τα θεμέλια που είχε η σχέση πριν από το γερό ταρακούνημα που υπέστη.

Και ο «θύτης» όμως δεν είναι σε καλύτερη μοίρα. Κινδυνεύει να πέσει και ο ίδιος στην παγίδα της αμφιβολίας.
Αρχίζει να αμφιβάλλει για την αξιοπιστία του συντρόφου μετά την αποκάλυψη του ερωτικού ολισθήματος. Υποφέρει, αγωνιά. Πόσο ακριβά θα πληρώσει το τίμημα για το πρόσκαιρο αίσθημα της ηδονής; Πόσο ακριβά θα πληρώσει μια δόση πρόσκαιρου ή και απατηλού παραδείσου; Μετανιώνει και πονά.

Έκπτωση από τον παράδεισο ή μια νέα αρχή;

Η σχέση δοκιμάζεται. Για να σωθεί πρέπει να το θέλουν και οι δύο και να πασχίσουν πολύ γι' αυτό. Πρέπει και οι δυο να ψάξουν βαθιά μέσα τους για να βρουν τα αληθινά συναισθήματα που τρέφουν για το έτερον ήμισυ. Να μην αλληλοκατηγορούνται. Να οπλιστούν με υπομονή και να βάλουν κάτω τις αλήθειες και τους φόβους τους, σε μια ειλικρινή προσπάθεια να ξαναβρούν τη χαμένη ισορροπία. Να ζυγίσουν όλα όσα τους χωρίζουν και τους ενώνουν και να δουν αν η σχέση τους αξίζει άλλη μία ευκαιρία.

Κουβέντα την κουβέντα, να ξαναχτίσουν το δεσμό τους σε νέες -ή και πιο στέρεες- βάσεις, γιατί η δοκιμασία της απιστίας συχνά αποκαλύπτει αλήθειες κρυμμένες και από τους δυο ή τρωτά σημεία και ψευδαισθήσεις, και να επανακτήσουν τη χαμένη εμπιστοσύνη.
Το παραστράτημα είναι ένας συναγερμός, ένας κώδων κινδύνου που επικεντρώνει το ενδιαφέρον εκεί απ' όπου ίσως έχει χαθεί, ώστε οι δυνάμεις επανασύνταξης να συγκροτηθούν και να επέμβουν δυναμικά. Μια απιστία έρχεται να επιβεβαιώσει μια ανισορροπία, μια δυσλειτουργία, κάτι που δεν πήγαινε καλά στη σχέση.

Κι εδώ αρχίζει, εφόσον το θέλουν βέβαια κι οι δυο, η πολλή δουλειά, ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα να ξαναβρεθούν στο μέλλον στο ίδιο σημείο και να κληθούν να αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα, που προϋπήρχε, συνειδητά ή ασυνείδητα, πριν από την απιστία.
Σίγουρα η απιστία αφήνει βαθιές πληγές που δύσκολα επουλώνονται. Ωστόσο, ο χρόνος και η καλή διάθεση θεραπεύουν. Σημαντικό είναι να μην ξύνονται πληγές. Το πρόβλημα πρέπει να απογυμνωθεί από τις προφάσεις, να αναλυθεί και να κλειδωθεί κάπου βαθιά στην ψυχή. Άλλωστε, κανείς δεν μπορεί να αποφύγει τον πόνο στη ζωή. Το να υποφέρει όμως μονίμως από απωθημένα, στοιχειωμένες σκέψεις ή προβληματισμούς είναι καθαρά δική του επιλογή.
Και ναι μεν «Ου μοιχεύσεις», αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και ότι «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθων βαλέτω».

Ας δούμε τους πιο συνηθισμένους λόγους που άνδρες και γυναίκες θεωρούν υπαίτιους για την απιστία τους.

Άνδρες:

Ανάγκη για επιβεβαίωση

Ένας άνδρας νιώθει συχνά την ανάγκη για επιβεβαίωση. Πρόκειται για μια δικαιολογία από τις πλέον στερεότυπες. Η επιβεβαίωση αποτελεί, για το ισχυρό φύλο, τροφή για τη σεξουαλική του αυτοπεποίθηση. Οι άνδρες θέλουν να είναι ισχυροί και καλοί εραστές, αλλά φοβούνται μήπως δεν είναι τίποτε από τα δύο. Έτσι, βγαίνουν προς αναζήτηση μαρτύρων του υπέρτατου ανδρισμού τους.

Ο φόβος της δέσμευσης

Πολλοί εκπρόσωποι του ισχυρού φύλου νιώθουν τρόμο μπροστά στη δέσμευση. Έχουν την ανάγκη να νιώθουν ελεύθεροι. Μέσα στη σχέση ή στο γάμο νιώθουν πως απειλείται η ελευθερία τους. Μέσα από τις εφήμερες ερωτικές περιπέτειες λοιπόν προσπαθούν να εξασφαλίσουν, κατά καιρούς, την αίσθηση πως παραμένουν ελεύθεροι.

Έτσι θέλουν τα γονίδια

Εδώ έχουμε την κλασική δικαιολογία των ανδρών. Όσο κι αν δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, μερικά πράγματα δεν αλλάζουν με την ανατροφή. Κάθε άνθρωπος κουβαλά στα γονίδια του την εντολή να διασφαλίσει τη διατήρηση του είδους του.

Έρμαια του πάθους

Συχνά οι άνδρες αφήνουν τις αισθήσεις τους ανεξέλεγκτες να τους οδηγήσουν στο παραστράτημα. Η παρανομία τους ευχαριστεί.

Πλήξη και ρουτίνα στο γάμο ή τη σχέση

Καθώς τα χρόνια περνούν ο έρωτας χάνει τη μαγεία του, η καθημερινότητα τον ξεθωριάζει, τον ατονεί.

Ανικανοποίητη ερωτική ζωή και έλλειψη επικοινωνίας

Και τα δύο προκαλούν στον άνδρα πνευματική μοναξιά και την ανάγκη να νιώσει και πάλι επιθυμητός. Μπορεί να υπάρχει η αγάπη, αλλά δεν υπάρχει πλέον η ερωτική έλξη από την πλευρά της συντρόφου τους.

Αίσθηση της δύναμης

Οι άνδρες έχουν ανάγκη να επιδεικνύουν τη δύναμη τους.

Εκδίκηση

Πρόκειται για την ανταπόδοση ύστερα από ανάλογη συμπεριφορά της συντρόφου. Και η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, καθώς και μια πληρωμή με το ίδιο ακριβώς νόμισμα.



Γυναίκες

Έλλειψη τρυφερότητας

Η καθημερινότητα φθείρει» τη σχέση, τη βασίζει πλέον στο δεδομένο και το σίγουρο, ενώ οι κινήσεις αβρότητας και σεβασμού μεταξύ των συντρόφων σπανίζουν ή εκλείπουν.

Αίσθηση αγνόησης

Η γυναίκα νιώθει παραμελημένη κι έντονη πλήξη.

Απόρριψη στη σχέση ή το γάμο

Έντονη η συναισθηματική και πνευματική μοναξιά. Η γυναίκα αισθάνεται πως τα προβλήματα και τα συναισθήματα της δεν βρίσκουν καμία ανταπόκριση, ότι πέφτουν στο κενό.

Ανάγκη να νιώσουν και πάλι επιθυμητές

Αναζήτηση του καινούριου, του διαφορετικού, του πρωτόγνωρου. Οι γυναίκες αποζητούν νέες εμπειρίες, αφού στη μόνιμη σχέση τους το σεξ έχει χάσει πια την πρωτοτυπία του. Με τον εραστή είναι ευκολότερο, για μια ερωτικά ανήσυχη γυναίκα, να υλοποιήσει τις πιο κρυφές φαντασιώσεις της.

Εκδίκηση

Ό,τι και στην περίπτωση των ανδρών: «οφθαλμόν αντί οφθαλμού».